Banking Secrecy Act (BSA)

Banking Secrecy Act (BSA) چیست؟

Banking Secrecy Act (BSA) یا همان قانون رازداری بانکی همچنین به عنوان قانون گزارش‌دهی تراکنش‌های ارزی و خارجی (Foreign Transactions Reporting Act) شناخته می‌شود، بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی را ملزم می‌کند تا سوابقی مانند صورت‌های تراکنش ارز و تاریخچه مالی حساب‌ها را به مقامات تحت نظارت افشا کنند. هنگامی که دارندگان حساب بانک‌ها با انتقال پول با مبالغ بیش از 10000 دلار درگیر می‌شوند، مستندسازی و تأیید به یک نیاز مبرم تبدیل می‌شود. به لطف قانون رازداری بانکی، مقامات قادر به شناسایی و جلوگیری از پولشویی هستند.

این قانون الزامی نمی کند که تمام تراکنش هایی که ارزش آنها بیش از 10000 دلار است ثبت شود. طبق خدمات درآمد داخلی، هر فردی در یک تجارت یا شرکت که بیش از 10000 دلار تنها به صورت نقدی از یک خرید دریافت می کند، باید «Form 8300» را ارسال کند. این ممکن است نتیجه یک تراکنش منفرد یا یک سری تراکنش های مرتبط باشد. یک فرد، یک کارخانه، یک شرکت، یک مشارکت، یک انجمن، یک موسسه اعتباری یا یک دارایی ممکن است مشمول مقررات باشد.

این قانون حکم می کند که تا پانزدهمین روز پس از انجام معامله نقدی، «Form 8300» باید به مقامات مربوطه ارائه شود. این الزام برای هر بخشی از تراکنش پولی که در ایالات متحده، دارایی‌ها یا سرزمین‌های آن انجام می‌شود، اعمال می‌شود.

تعدادی استثناء در قانون وجود دارد که نیازی به چنین ارزیابی ندارند. احزاب معاف شامل ادارات یا آژانس های دولتی و همچنین شرکت های فهرست شده در صرافی های اصلی آمریکای شمالی هستند.

در حالی که Banking Secrecy Act (BSA) به دلیل اثربخشی خود در مبارزه با رفتار غیرقانونی مورد ستایش قرار گرفته است، به دلیل فقدان قوانینی که مشخص می کند دقیقاً چه چیزی به عنوان “معامله مشکوک (suspect transaction)” در نظر گرفته می شود مورد انتقاد قرار گرفته است. برای دسترسی به اطلاعات، مقامات مجری قانون نیازی به حکم دادگاه ندارند.

محبوبیت زیاد ارزهای رمزنگاری شده بحث هایی را برانگیخته است که آیا و چگونه شرکت هایی که با تراکنش هایی که از ابزارهای مالی جدید مانند بیت کوین و آلت کوین ها استفاده می کنند، باید ملزم به رعایت Banking Secrecy Act (BSA) باشند یا خیر.

برای برخی، میزان محرمانه بودن تراکنش های مجازی و رمزگذاری شده جذاب ترین جنبه ارزهای دیجیتال است. متأسفانه، در روی دیگر سکه، توانایی انجام تراکنش‌های غیرقابل ردیابی و نگهداری coin های رمزنگاری در «کیف پول (wallets)» به جای بانک‌ها، ارز مجازی را به ابزاری جذاب برای مجرمان جهت انجام عملیات غیرقانونی تبدیل کرده است.

دولت فدرال در نتیجه افزایش استفاده از ارزهای دیجیتال برای فعالیت‌های غیرقانونی، تلاش‌هایی را برای کنترل و دید بیشتر تراکنش‌های بیت‌کوین انجام داده است.

شرکت ها و افرادی که در منطقه خاکستری قانون فعالیت می کنند و موقعیت خود را به عنوان انتقال دهنده پول روشن نمی دانند، بدون شک از تعهد قانونی خود برای ارائه اطلاعات خود به مقامات فدرال مطمئن نیستند.

اولین قدم برای سازمان ها و افرادی که در شرایط سخت و نامشخص حقوقی مربوط به ارزهای دیجیتال و Banking Secrecy Act (BSA) قرار می گیرند، تماس با یک وکیل مدافع یقه سفید است که در پرونده های ارز مجازی تخصص دارد. قوانین حاکم بر ارزهای دیجیتال همیشه در حال تغییر هستند. در نتیجه، نگرانی‌های حقوقی ناشی از تراکنش‌های ارز دیجیتال، کمک یک وکیل با دانش فنی در مورد نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال و وضعیت حقوقی آنها را ضروری می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا