Cipher
Cipher چیست؟
Cipher (رمز) ها به عنوان پاسخی به نیاز افراد به تبادل اطلاعات به صورت مخفیانه بدون اینکه اشخاص ثالث قادر به نقض حریم خصوصی آنها باشند، بوجود آمدند. آنها یک مفهوم اساسی در رمزنگاری علم ارتباطات ایمن هستند.
Cipher ها با تبدیل متن ساده (پیام اصلی که فرستنده قصد رمزگذاری آن را دارد) به Ciphertext که می تواند به طور ایمن به گیرنده ارسال شود، کار می کند. سپس گیرنده باید از یک اطلاعات اضافی که معمولاً “Key” نامیده می شود برای رمزگشایی Ciphertext (متن رمزنگاری شده) به متن ساده استفاده کند.
Key توسط فرستنده و گیرنده قبل از شروع ارتباط مورد توافق قرار می گیرد و یک Cipher خوب باید Ciphertext را تولید کند که رمزگشایی آن بدون دانستن Key بسیار دشوار یا غیرممکن باشد.
Cipher های قبلی که بر قلم و کاغذ متکی بودند و تاکنون با روش های رمزگذاری بسیار مؤثرتر به کمک رایانه جابجا شده اند، اغلب Classical Cipher نامیده می شوند. دو نوع اصلی از این Cipher ها Substitution (جایگزین) و Transposition (جابجایی) هستند.
پیشرفتها در تحلیل رمزی، این رمزهای قلمی و کاغذی را به راحتی قابل شکستن و بهطور مؤثر منسوخ کرده است. ظهور دستگاههای رمزگذاری الکترومکانیکی مانند دستگاه Enigma در اواسط قرن بیستم، تا حدی مفید بود، تا زمانی که دستگاههای رمزگشای مربوطه مانند British bombe ظاهر شدند.
از آن زمان، رمزنگاریهای جدیدی پدید آمدهاند که از نظر محاسباتی آنقدر فشرده هستند که Cipher را تنها میتوان به طور مؤثر از طریق استفاده از رایانه انجام داد، و رمزگشایی حتی با قویترین ماشینهای موجود بسیار گران است.
ارزهای رمزنگاری شده به شدت به ابزارهای رمزنگاری، از جمله Cipher ، برای اطمینان از عملکرد مداوم و امنیت بالای شبکههای خود متکی هستند.