Arbitrage
Arbitrage چیست؟
بازارها، مانند مبادلات سهام و ارزهای دیجیتال، طبیعتاً به دلیل عوامل متعددی ناکارآمد هستند: درجات مختلف دسترسی به اطلاعات در میان فعالان بازار، ابزارها و تکنیک های مختلف معاملاتی، هزینه های مبادله، روانشناسی انسانی و موارد دیگر. این ناکارآمدی ها اغلب منجر به تفاوت بین قیمت یک دارایی، به عنوان مثال، یک ارز دیجیتال در بازارهای مختلف می شود.
معامله‌گران Arbitrage از این تفاوت قیمت‌ها با خرید تقریباً همزمان دارایی در بازاری که ارزان‌تر است، استفاده می‌کنند و سپس آن را در بازاری که قیمت بالاتری دارد، می‌فروشند.
دلیل اصلی وجود Arbitrage معمولاً ناکارآمدی بازار است. داوران از این امر با کارآمدتر کردن بازارها سود می برند و تضمین می کنند که دارایی مشابه در بورس های مختلف قیمت گذاری می شود. Arbitrage ها با خرید در صرافی ارزان‌تر و فروش در صرافی گران‌تر، “spread” موجود بین این صرافی‌ها را محدود می‌کنند، بنابراین فرصت Arbitrage را کاهش می‌دهند و بنابراین بازارها را کارآمدتر می‌کنند. Arbitrage یک نیروی حیاتی است , زیرا تضمین می کند که هیچ دارایی از ارزش منصفانه خود برای دوره های زمانی طولانی منحرف نشود و جریان نقدینگی بین مبادلات را افزایش می دهد.
با توجه به ماهیت روش اجرای Arbitrage (خرید و فروش مقدار یکسان در مبادلات مختلف)، Arbitrage ریسک قیمتی کمی را بر روی استراتژی متحمل می شود. با این حال، ریسکی در Arbitrage وجود دارد که ناشی از نیاز به اجرای استراتژی تقریباً آنی و هزینه معاملات (کمیسیون) است. داوران معمولاً در نهایت کارمزدهای زیادی می پردازند زیرا هر واحد تجارت از معامله گر می خواهد صرافی های مختلفی را که در آن معامله می کند پرداخت کند.
معاملات Arbitrage را می توان بین دو یا چند بازار با یک یا چند دارایی انجام داد.
توسعه فناوری‌هایی مانند تجارت خودکار، فرصت‌های معاملات Arbitrage را با سرعت بیشتری از بین می‌برد و این عمل را برای معامله‌گران دشوارتر می‌کند. با این حال، تا زمانی که بازارها کاملاً کارآمد نباشند، Arbitrage به عملکرد حیاتی خود ادامه خواهد داد.