Bandwidth

Bandwidth چیست؟

Bandwidth (پهنای باند) با تعداد مگابایت یا گیگابایت در ثانیه پردازش شده در یک شبکه اندازه گیری می شود. وقتی به محدودیت Bandwidth در یک شبکه رسید، جریان داده برای مدیریت حجم ناکافی می شود و اتصالات کند می شوند.

به زبان ساده، Bandwidth به میزان داده ای که در ثانیه دریافت می کنید اشاره دارد، در حالی که به سرعت پردازش یا دانلود آن داده ها اشاره دارد. بیایید از مثال پر کردن وان حمام استفاده کنیم. اگر شیر آب وان بزرگتر از حد معمول باشد، آب بیشتری می تواند با سرعت بیشتری جریان یابد. آب را Bandwidth در نظر بگیرید و شدتی که در آن جریان دارد سرعت است. Bandwidth گاهی اوقات با سرعت اینترنت اشتباه گرفته می شود، اگرچه به مقدار داده ای اشاره دارد که می تواند از طریق یک اتصال در یک مدت زمان معین (که بر حسب مگابایت در ثانیه تعیین می شود) (Mbps) منتقل شود.

اگر دستگاه‌های زیادی را همزمان به اینترنت متصل کنید، برای حفظ سرعت به Bandwidth اضافی نیاز دارید. برای دستیابی به تجربه مورد انتظار بدون ضربه گیر یا تأخیر زیاد، پخش جریانی، بازی و سایر فعالیت‌های با ظرفیت بالا به سطح خاصی از سرعت اینترنت نیاز دارند. هرچه ارائه دهنده اینترنت شما بتواند Bandwidth (پهنای باند) بیشتری ارائه کند، سریعتر می توانید کارها را انجام دهید.

توکن سازی Bandwidth (پهنای باند) با فناوری بلاکچین قابل دستیابی است. توکن‌سازی آن را به یک دارایی قابل فروش و قابل تقسیم تبدیل می‌کند، جایی که تجارت آن به لطف اینترنت و شبکه بلاکچین شبیه بانکداری هوشمند و پول دیجیتال است. با این حال، در این شرایط، به جای پول، بیت در ثانیه رد و بدل می کنید.

از نظر طول عمر، زیرساخت فیزیکی در نظر گرفته شده برای مدیریت Bandwidth به گونه ای ساخته شده است که هر چیزی را که در راه است تحمل کند. صرف نظر از آنچه برخی از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی ادعا می کنند، پهنای باند یک منبع محدود است. به دلیل کمیاب بودن آن بسیار ارزشمند است.

در حالی که هزینه تولید Bandwidth گران است، برخلاف کاغذ یا پول دیجیتال، ارزش ذاتی دارد. برای مثال، اینترنت برای کارکرد و بقا در این دنیا به آن متکی است. نیاز روزافزون به منابع محاسباتی، مانند Bandwidth، به دلیل تقاضای زیاد و شدید برای فناوری هایی مانند داده های بزرگ، تجزیه و تحلیل و اینترنت اشیا وجود دارد. تنها در موارد نادری که استفاده از فناوری کاهش یابد، Bandwidth کاهش می یابد. در عوض، اگر مشاغل و افراد محلی در ساخت زیرساخت های لازم مشارکت کنند، افزایش تدریجی در طول زمان مشاهده می شود زیرا تولید پهنای باند اضافی به سادگی دشوار است زیرا ارز ارزش خود را حفظ می کند.

بر خلاف دلار، پهنای باند (Bandwidth) به عنوان شکلی از ارز در یک شبکه غیرمتمرکز عمل می کند. مانند بیت کوین، Bandwidth ممکن است شفافیت و امنیت کامل را بدون نیاز به یک موسسه مالی متمرکز فراهم کند.

در حقیقت، انسان ها از انواع مواد به عنوان نوعی مبادله استفاده کرده اند.از سوی دیگر، یک ارز ثابت باید دارای ویژگی های زیر باشد:

قابل اعتماد بودن، طول عمر، تقسیم پذیری و یکنواختی همچنین باید نادر، به وضوح قابل شناسایی و تقلبی چالش برانگیز باشد.

در نتیجه، Bandwidth (پهنای باند) این پتانسیل را دارد که به یک ابر ارز تبدیل شود که می تواند بدون حضور بانک مرکزی کار کند.

مسئله اصلی Bandwidth، قابل اعتماد بودن ارز است. یک ارز فیزیکی، مجازی، الکترونیکی یا انتزاعی نمی تواند بدون اعتماد و اعتقاد به سیستم دوام بیاورد.

صرف نظر از این، پهنای باند (Bandwidth) ارزشمند است و می تواند به افزایش پیشرفت تکنولوژی در صنعت بلاکچین کمک کند. اگرچه بیت کوین محبوب ترین ارز رمزنگاری شده است، اما ظهور بلاکچین امکان توکن کردن و مبادله هر چیزی با ارزش را فراهم کرده است. توسعه یک ارز برای تأمین انرژی آینده رایانه ها می تواند به پیشرفت بشریت از نظر فناوری کمک کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا